***
***
Μας τα είπε, η Λαμπρινή!
Ευτυχώς!
"ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ", ΚΑΛΗ και ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΧΡΟΝΙΑ, για ΥΓΕΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ και ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ!
***
***
ΣΧ. Να είσαι ΚΑΛΑ, ΛΑΜΠΡΙΝΗ! ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ! ΤΑ ΑΞΙΖΕΙΣ!
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2020
ΒΟΛΟΣ: Τί γίνεται με τις ηλεκτρικές τάσεις...;;;;;;;;;;;;;
Τί γίνεται με τις τάσεις ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ, απόψε;
Μόνο εγώ έχω φως και ο από κάτω μου.
Σκοτάδια η γειτονιά του οικισμού εργατικών Πανοράματος
Βόλου.
«Χαμηλή η τάση» είπαν κάποιοι γείτονες.
Σύμπτωση, πριν χαμηλώσει, μου τηλεφώνησαν πάλι, νυχτιάτικα, για
έκπτωση στο ρεύμα από εταιρεία Φυσικού αερίου, κι είπα ξανά: «ΟΧΙ».
Όλοι οι γείτονες πρόσεξαν την χαμηλή.
Την υψηλή τάση, απ’ τις 24 Δεκέμβρη, όμως, κανένας δεν την
κατάλαβε.
Πολλά εξηγούνται απόψε.
Για δουλέψ’τε εκεί στην ΔΕΗ, ρυθμίζοντας ασφαλείς τάσεις
ρεύματος.
Γι’ αυτό σας πληρώνουμε ακριβά, άλλωστε!
Αυτά τα ολίγα.
Περισσότερα καταλαβαίνουν εκείνοι που ξέρουν, εκείνοι που
νιώθουν και οι υπεύθυνοι.
Ξανά, αυτά!
Δώσ’ τε σωστό ΦΩΣ στον κόσμο!
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020
Βιβλιοπαρουσίαση: Μία θάλασσα, δύο πατρίδες - Χριστόφορος Σεμέργελης
Μία θάλασσα, δύο πατρίδες - Χριστόφορος Σεμέργελης
Ιστορικό Μυθιστόρημα
Εκδόσεις: ΚΕΔΡΟΣ
(Μόλις κυκλοφόρησε!)
Σελ. 47:
«Μάνα…» ψέλισσα μέσα στην παραζάλη μου και γύρισα πλευρό
μήπως και σφαλίσω τα μάτια.
Και τότε την είδα μπροστά μου. Δεν ξεστόμισε λέξη. Μόνο με χάιδεψε
στο μέτωπο και βουρκωμένη με αγκάλιασε σφιχτά. Ξέσπασε σε λυγμούς μην
αντέχοντας την κατάστασή μου. Έκλαιγε με αναφιλητά, ενώ επαναλάμβανε με
σπαρακτική φωνή την ίδια ερώτηση:
«Γιατί; Γιατί; Γιατί, παιδί μου;»
Αισθάνθηκα έναν κόμπο στο λαιμό. Αναθεμάτιζα την τύχη μου κι
ευχόμουν να ανοίξει η γη να με καταπιεί από την ντροπή μου. Δεν συγχωρούσα τον
εαυτό μου που είχα προκαλέσει τόσο πόνο στον άνθρωπο που αγαπούσα περισσότερο
απ’ όλους στον κόσμο.
«Συγγνώμη, μάνα. Ειλικρινά, συγχώρεσέ με για όλα», κατάφερα
να πω, προτού παραδοθώ στην αγκαλιά της.
…. Ήταν εκεί και κρατούσε στοργικά το χέρι μου, ενώ με
δάκρυα στα μάτια ικέτευε την Παναγία να γίνω γρήγορα καλά. Μοναδική ευλογία για
τον άνθρωπο να έχει τη μάνα κοντά του. Γι’ αυτό και δεν έπρεπε να την πικράνω
ξανά. Το ορκίστηκα στον εαυτό μου μόλις ξημέρωσε επιτέλους η επόμενη μέρα.
Σελ. 117:
Η ζωή και ο θάνατος ήταν τα δύο άκρα της ίδιας λεπτής
κλωστής, πράγμα που έως τότε ήθελα να αγνοώ.
Σελ. 118:
«Οι Πηλιορείτες, λοιπόν, πήραν την ηρωική απόφαση να
πολεμήσουν για να διώξουν τους δυνάστες τους. Κι εφόσον η επανάσταση μοιάζει με
ανθό που θέλει φροντίδα και περιποίηση, το αίμα που χύθηκε στη Σουρβιά θα τον
ποτίσει και θα τον δυναμώσει», είπε ο Μπόρελ.
«Μόλις ανέβουμε στη Μακρινίτσα και δεις την αδημονία των
ανταρτών για να ριχτούν στη μάχη, θα διαπιστώσεις ότι άδικα ανησυχείς».
«Αρκεί ο ενθουσιασμός για να κερδηθεί ο πόλεμος; Από τους εθελοντές
που θα συναντήσουμε στο Πήλιο, πολύ αμφιβάλλω για την οποιαδήποτε εμπειρία
μπορεί να έχουν από πραγματικές συνθήκες μάχης. Πόσοι άκαπνοι και πόσοι
μπαρουτοκαπνισμένοι;»
«Ενδεχομένως να έχεις δίκιο, Γουίλιαμ, και να μην είναι
άπαντες έμπειροι πολεμιστές. Ωστόσο, η δίψα αυτών των ανθρώπων για ελευθερία
αποτελεί το μεγαλύτερο φόβητρο των Τούρκων. Πώς να μη νικήσουν; Οι λαοί που
πολεμάνε για να διώξουν τους Οθωμανούς, έχουν επίγνωση ότι θα φτάσουν στο τέλος
μονάχα σαν ξεπεράσουν τα όρια. Κι εδώ δεν χωρούν εκπτώσεις. «Νίκη ή θάνατος»
είναι το μοναδικό δίλημμα που έχουν οι αντάρτες στο Πήλιο. Άλλο, δεν βλέπω».
Σελ. 152:
«Όσο φοβερή και να ‘ναι η επίθεση που θα εξαπολύσει ο
Τούρκος, εμείς θα αντισταθούμε. Εξάλλου, μιλάμε για την ελευθερία μας. Γι’ αυτό
το ιδανικό αξίζει να θυσιάσεις τα πάντα. Χόρτασα από σκλαβιά, δεν πάει άλλο.
Ακούτε; Χόρτασα…» επανέλαβε με λαχτάρα χτυπώντας τα χέρια της στο στήθος.
Σελ. 169:
«Αλίμονο. Ούτως ή άλλως, ο έρωτας και η επανάσταση είναι
αλληλένδετα».
«Και με δεδομένο ότι έχω επαναστατήσει αρκετά στη ζωή μου, σας
διαβεβαιώνω πως αμφότερα ξεκινούν από μια σπίθα», συμπλήρωσα.
«Γουίλιαμ, δεν θα διαφωνήσω μαζί σου. Κι επίτρεψέ μου να σου
πω πως η εμπειρία μού δίδαξε ότι εάν στεριώσει ο έρωτας που νιώθει ένας άντρας
για μια γυναίκα, υπό προϋποθέσεις μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πιο δυνατό και
από μια επανάσταση», είπε ο Μπόρελ.
«Μεγάλη αλήθεια, πρόξενε. Τώρα, μάλιστα, που νιώθω
ερωτευμένος μαζί της με κατακλύζουν πρωτόγνωρα συναισθήματα. Η έλξη και η
λαχτάρα που νιώθω για εκείνη με κάνουν να βλέπω τον κόσμο με άλλα μάτια, όπως ποτέ
ξανά στο παρελθόν», του εκμυστηρεύτηκα.
«Στον έρωτα αποζητάς το καινούργιο, και είναι λογικό. Όπως ακριβώς
συμβαίνει στην επανάσταση που ξεκίνησε στο Πήλιο. Είναι αλλιώτικη η γεύση της ελευθερίας.
Κάτι νέο. Γι’ αυτό και οι ντόπιοι εξεγέρθηκαν για να αποτινάξουν την τουρκική
κυριαρχία», σημείωσε ο Μπόρελ.
Σελ. 178:
… «Να το ξέρετε, κύριε Ογλ, πολέμησαν με υπέρμετρη
γενναιότητα και τους αξίζει θαυμασμός».
«Σύντομα στην πατρίδα μου θα πληροφορηθούν με κάθε
λεπτομέρεια τα καθέκαστα στο Πήλιο και στην υπόλοιπη Θεσσαλία. Ο αρχισυντάκτης
μου ξέρετε τι λέει; Πως δεν θα είχε πρόβλημα να γίνονται συνέχεια πόλεμοι, ώστε
οι εφημερίδες να συνεχίσουν να βγάζουν το ψωμί τους», είπε με φλεγματικό τόνο
και, παρότι προσπάθησε να μείνει απαθής, η τελευταία του κουβέντα προκάλεσε και
στους δυο μας μια έκρηξη γέλιου.
Σελ. 180:
«Σωστά μαντεύετε, κύριε Χατζηγεωργίου. Ξέρετε τι πιστεύω; Αν
δεν γραφτεί κάτι, είναι σαν να μην συνέβη ποτέ. Η δύναμη που κρύβει ο Τύπος
είναι πραγματικά μαγική. Από την άλλη πλευρά, νιώθω μεγάλη ευθύνη απέναντι στους
αναγνώστες μας, ώστε όλες οι πληροφορίες που βρίσκω να είναι ακριβείς και αφού
διασταυρώνω τα γεγονότα να τα διαδίδω σε όλους μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας.
«Η ανθρώπινη ύπαρξη εξευτελίζεται στον πόλεμο και τότε δεν
διαφέρουμε σε τίποτα από τα κτήνη», είπε ο Ογλ με θλίψη, φέρνοντας πάλι στον
νου την τραγωδία που εκτυλίχτηκε στο Μαυροβούνιο και στην Ερζεγοβίνη.
«Με οποιοδήποτε τίμημα;» διερωτήθηκα.
«Ακόμη και αν η νίκη δεν ερχόταν ποτέ, ήταν χρέος των Ελλήνων
να συνεχίσουν να πολεμούν τους Τούρκους στη Θεσσαλία, για να διασώσουν πάνω απ’
όλα την τιμή του έθνους», απάντησε ο Ογλ με τρεμάμενη φωνή, μην μπορώντας να
ελέγξει την ταραχή του από την εγκατάλειψη του αγώνα που αποφάσισαν οι
πολιτικοί.
Η Επανάσταση για να πετύχει πρέπει να αφήνει πίσω της μόνο
τέφρα και ερείπια», επανέλαβε ξανά και ξανά τα ίδια λόγια, όταν άρχισε να
αναλύει την άποψή του για το πού έπρεπε να βαδίσει ο ξεσηκωμός του Γένους.
Σελ. 206:
«Ποτέ κανείς δεν ξέφυγε από τη μοίρα του», είπε ψιθυριστά
και με αγκάλιασε.
Σελ. 282:
Τα λόγια της μου έδωσαν κουράγιο. Η υπεράσπιση του αγαθού της
ελευθερίας ήταν το υπέρτατο χρέος όλων μας. Παρακάλεσα τον Θεό να μας φυλάξει στις
κρίσιμες ώρες του Αγώνα και να μας οδηγήσει στη λύτρωση που όλοι αποζητούσαμε.
Κανείς δεν γεννιέται ήρωας. Ο καθένας μας, όμως, μπορεί να γίνει πολεμώντας με
αυταπάρνηση, ακόμη κι όταν η μάχη φαντάζει καταδικασμένη εκ των προτέρων.
Και το 1821, εξάλλου, όταν το Ελληνικό έθνος εξεγέρθηκε κατά
των Τούρκων, όλοι αποκάλεσαν τρελούς εκείνους που τόλμησαν να πιάσουν τα όπλα
και να επαναστατήσουν. Πενήντα επτά χρόνια αργότερα, οι Πηλιορείτες αψήφησαν με
τη σειρά τους την απειλή του θανάτου, αποφασισμένοι να πολεμήσουν και να
νικήσουν.
Σελ. 289:
«Μα, καλά, δεν νιώθεις καθόλου φόβο;» τον ρώτησα απορημένος.
«Φοβάμαι, όπως κάθε άνθρωπος που έχει δει όλα αυτά τα
πράγματα για τα οποία είναι ικανοί οι Τούρκοι. Από το να φοβάμαι, όμως, προτιμώ
να ριχτώ στη μάχη χωρίς να σκέφτομαι αν θα ζήσω ή θα σκοτωθώ».
Σελ. 325:
Το στεφάνι, όμως, που ξεχώρισε ήταν αυτό που φρόντισε να
στείλει από το Λονδίνο ο πατέρας του, Τζον Ογλ. Στολισμένο με αμάραντα, τα αγριολούλουδα
της Ελληνικής υπαίθρου, που διατηρούν τη φρεσκάδα τους ακόμη κι όταν κοπούν.
Δεν ήταν τυχαία η επιλογή και ο συμβολισμός για τη νίκη της ζωής κατά του
θανάτου.
Σελ. 346:
Έψαχνα τη λύτρωση στην εξομολόγηση.
Σελ. 363:
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η αφηγηματική γραμμή στην εξιστόρηση των γεγονότων που
συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του Πηλίου τον χειμώνα του 1878
πλέχτηκε γύρω από την τραγική ιστορία ενός Άγγλου δημοσιογράφου, του Κάρολου
Ογλ, ο οποίος δολοφονήθηκε στο τουρκοκρατούμενο, τότε, Πήλιο, έπειτα από την ήττα
των επαναστατημένων Ελλήνων.
……….
Πέρα από τους μυθιστορηματικούς χαρακτήρες, δοσμένους μέσα
από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του ήρωα, οι ιστορικές λεπτομέρειες μεταφέρθηκαν
με ακρίβεια. Η μοναδική παρέκκλιση στον κανόνα,….
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ! ΑΞΙΖΕΙ!
Χριστούγεννα 2020
Λιόπουρνο.
Λουλούδια και αγκάθια.
Χριστούγεννα 2020, τόσο διαφορετικά...
ΥΠΟΜΟΝΗ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΠΙΣΤΗ και ΕΙΡΗΝΗ!
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020
Στη φυλακή θα κάνει Χριστούγεννα ο 37χρονος εμπρηστής της φάτνης, που … «ξαναχτύπησε»!
Στη φυλακή θα κάνει Χριστούγεννα ο 37χρονος εμπρηστής της φάτνης, που … «ξαναχτύπησε»!
Πηγή και περισσότερα, ΕΚΕΙ!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)