Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020
Είστε ευτυχής με κάποιες στιγμές της θλίψης ή λυπημένος με κάποιες στιγμές ευτυχίας;
***
***
***
EquiLibrIo
***
Μια μέρα μου ζήτησε η ζέβρα: είστε ένα λευκό με μαύρες ρίγες ή μαύρο με άσπρες ρίγες ζέβρα;
Η ζέβρα ψάχνει ρώτησε: είστε ένα άνθρωπος αναστατωμένος με μερικές ήσυχες στιγμές, ή είστε ένας ήσυχος άνθρωπος που με κάποια ακατέργαστων στιγμές;
Είστε ένας βρώμικος τύπος με κάποιο τρόπο χειροτονήθηκε ή έναν τύπο που διέταξε με κάποια πράγματα που είναι βρώμικο;
Είστε ευτυχής με κάποιες στιγμές της θλίψης ή λυπημένος με κάποιες στιγμές ευτυχίας;
Είστε ένας βρώμικος τύπος με κάποιο τρόπο χειροτονήθηκε ή έναν τύπο που διέταξε με κάποια πράγματα που είναι βρώμικο;
Είστε ευτυχής με κάποιες στιγμές της θλίψης ή λυπημένος με κάποιες στιγμές ευτυχίας;
Εγώ δεν θα ρωτήσω πια να ζέβρα τις ρίγες.
(Σελ Σιλβερστάιν)
Μεταφράστηκε από: Bing
Μεταφράστηκε από: Bing
***
***
EquiLibrIo
Un giorno chiesi alla zebra:
Sei una zebra bianca con strisce nere
o sei nera con strisce bianche?
o sei nera con strisce bianche?
La zebra guardandomi mi chiese:
Sei tu un uomo agitato con alcuni istanti tranquilli
o sei un uomo tranquillo con alcuni attimi agitati?
Sei un tipo trasandato con alcuni modi ordinati
o sei un tipo ordinato con alcune cose trasandate?
Sei un uomo felice con alcuni attimi di tristezza
o sei triste con alcuni momenti di felicità?
o sei un uomo tranquillo con alcuni attimi agitati?
Sei un tipo trasandato con alcuni modi ordinati
o sei un tipo ordinato con alcune cose trasandate?
Sei un uomo felice con alcuni attimi di tristezza
o sei triste con alcuni momenti di felicità?
Non chiederò mai più alla zebra delle sue strisce.
(Shel Silverstein)
***
"ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ", στην Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ!
***
Γράφω πάντα πρωί. Γράφω πάντα λυπημένη.
Αισθάνομαι ένα κενό και αυτόματα έρχεται το ποίημα σαν φάρμακο.
Ποτέ δε με παίδεψαν οι λέξεις.
Είχα απόλυτη πίστη σε αυτές, και τώρα ακόμη περισσότερη.
Καμιά συνταγή δεν υπάρχει στην ποίηση. Κάποια στάδια μόνο.
Αισθάνομαι ένα κενό και αυτόματα έρχεται το ποίημα σαν φάρμακο.
Ποτέ δε με παίδεψαν οι λέξεις.
Είχα απόλυτη πίστη σε αυτές, και τώρα ακόμη περισσότερη.
Καμιά συνταγή δεν υπάρχει στην ποίηση. Κάποια στάδια μόνο.
Στάδιο πρώτο: Πρέπει να έχεις κάτι ποιητικό μέσα σου,
το οποίο μπορεί να γεννηθεί από κάτι που συνέβη στη ζωή σου.
το οποίο μπορεί να γεννηθεί από κάτι που συνέβη στη ζωή σου.
Δεύτερον και πολύ σημαντικό να έχεις ένα περιβάλλον που βοηθάει.
Εγώ είχα την τύχη να μεγαλώσω με έναν πατέρα
που ήταν πολύ μορφωμένος, μια μητέρα που λάτρευε την ποίηση,
και φυσικά τον νονό μου τον Νίκο Καζαντζάκη.
Κάτω από τη σκιά του έζησα.
Εγώ είχα την τύχη να μεγαλώσω με έναν πατέρα
που ήταν πολύ μορφωμένος, μια μητέρα που λάτρευε την ποίηση,
και φυσικά τον νονό μου τον Νίκο Καζαντζάκη.
Κάτω από τη σκιά του έζησα.
Είμαι γέννημα ενός λάθους.
Τρεις εβδομάδες αφού γεννήθηκα προσβλήθηκα από σταφυλόκοκκο.
Τρεις εβδομάδες αφού γεννήθηκα προσβλήθηκα από σταφυλόκοκκο.
Αν είχα γεννηθεί έξι μήνες μετά,
θα είχε ανακαλύψει ο Φλέμινγκ την πενικιλίνη, που θα με έσωνε,
και δε θα είχα ταλαιπωρηθεί στη ζωή μου.
Για έξι μήνες...
Πλήρωσα ακριβά το εισιτήριο στη ζωή με την αναπηρία που έχω.
θα είχε ανακαλύψει ο Φλέμινγκ την πενικιλίνη, που θα με έσωνε,
και δε θα είχα ταλαιπωρηθεί στη ζωή μου.
Για έξι μήνες...
Πλήρωσα ακριβά το εισιτήριο στη ζωή με την αναπηρία που έχω.
Από εκεί και πέρα όμως, πήγαν όλα καλά.
Είχα τους ιδανικούς γονείς,
τον ιδανικό σύντροφο, τον Βρετανό Ρόντνεη Ρούκ,
το ιδανικό σπίτι στην Αίγινα.
Δεν αισθάνθηκα ότι κάτι μου οφειλόταν και δεν μου δόθηκε.
Είχα τους ιδανικούς γονείς,
τον ιδανικό σύντροφο, τον Βρετανό Ρόντνεη Ρούκ,
το ιδανικό σπίτι στην Αίγινα.
Δεν αισθάνθηκα ότι κάτι μου οφειλόταν και δεν μου δόθηκε.
Ο Καβάφης με σημάδεψε από πολύ νωρίς.
Αυτό που με τρέλαινε στον θαυμασμό
ήταν ότι κάθε λέξη είχε σοφία και ουσιαστική ποίηση.
Αυτό που με τρέλαινε στον θαυμασμό
ήταν ότι κάθε λέξη είχε σοφία και ουσιαστική ποίηση.
Δεν πρόδιδε η μία την άλλη. Σαν δίδυμες αδερφές.
Η σοφία και η ποίηση.
Η σοφία και η ποίηση.
Δεν ξέρω πως θα είχα χειριστεί την αναπηρία μου
αν δεν έγραφα ποιήματα.
αν δεν έγραφα ποιήματα.
Υποσυνείδητα χρησιμοποίησα την ποίηση για φάρμακο.
Για να αντέξω την αναπηρία μου.
Για να αντέξω την αναπηρία μου.
Άλλοι έχουν τη θρησκεία, άλλοι έχουν τα παιδιά τους,
εγώ έχω την ποίηση.
εγώ έχω την ποίηση.
Έχω μια αόριστη θεματική στο μυαλό μου,
πιάνω το μολύβι και ξαφνικά
η μία λέξη βγάζει άλλη μία λέξη και η επόμενη βγάζει άλλη,
και στο τέλος βγαίνει το ποίημα.
Έτσι γράφω.
πιάνω το μολύβι και ξαφνικά
η μία λέξη βγάζει άλλη μία λέξη και η επόμενη βγάζει άλλη,
και στο τέλος βγαίνει το ποίημα.
Έτσι γράφω.
Δεν ξέρω τι θα πει ματαιοδοξία.
Δε θυμάμαι ποτέ να έχω γράψει κάτι για να τυπωθεί.
Δε θυμάμαι ποτέ να έχω γράψει κάτι για να τυπωθεί.
Κι έπειτα ήμουν τυχερή με επιτυχίες από την πρώτη εμφάνιση,
στα δεκαεφτά μου χρόνια.
Οπότε, δεν υπήρχε λιβάδι για να φυτρώσει η ματαιοδοξία.
στα δεκαεφτά μου χρόνια.
Οπότε, δεν υπήρχε λιβάδι για να φυτρώσει η ματαιοδοξία.
Όμως, τώρα τελευταία,
με ενοχλεί αφόρητα η λύσσα για προβολή των νέων.
Εγώ ήξερα ότι,
όταν γράφεις ποίηση δεν περιμένεις τίποτα.
με ενοχλεί αφόρητα η λύσσα για προβολή των νέων.
Εγώ ήξερα ότι,
όταν γράφεις ποίηση δεν περιμένεις τίποτα.
Δίνω τα πάντα, τα ποιήματά μου, τις διακρίσεις μου,
Όλα,
προκειμένου να ξαναπάρω τα νιάτα μου πίσω.
Όλα,
προκειμένου να ξαναπάρω τα νιάτα μου πίσω.
Τα γηρατειά δεν καταπίνονται εύκολα.
Με πληγώνουν.
Όσο καλές και να είναι οι συνθήκες, πλησιάζεις στο τέλος.
Με πληγώνουν.
Όσο καλές και να είναι οι συνθήκες, πλησιάζεις στο τέλος.
Η ιδέα του μέλλοντος σε εμπνέει, σε σπρώχνει μπροστά.
Η ηλικία μειώνει την ιδέα του μέλλοντος.
Η ηλικία μειώνει την ιδέα του μέλλοντος.
Είμαι 80 ετών. Έχει τελειώσει το τρίπτυχο.
Η ιδέα του θανάτου με δηλητηριάζει.
Η ιδέα του θανάτου με δηλητηριάζει.
Όπως είπε κάποιος μεγάλος,
δύο πράγματα δε μπορείς να κοιτάξεις κατάματα.
Τον ήλιο και τον θάνατο.
.
.
δύο πράγματα δε μπορείς να κοιτάξεις κατάματα.
Τον ήλιο και τον θάνατο.
.
.
..Κατερίνα Αγγελάκη - Ρούκ..
#Ηποίησιςεντόςμαςpost
#Ηποίησιςεντόςμαςpost
***
***
Έφυγε από τη ζωή η σπουδαία Ελληνίδα ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ.
Έξοδος
Βγαίνοντας απ' τη Λυπιού
κατάλαβα πώς είχα χάσει τον προσανατολισμό
προς κάτι πού θα 'ταν αληθινή μυρωδιά
και καρπός χεριού με ωραίους σφυγμούς ζωής.
Έκανα μια στροφή γύρω απ' τον εαυτό μου
κι ενώ για το καράβι πήγαινα
βρέθηκα μπροστά σ ένα κλειστό μαγαζί.
Πίσω από 'να μαύρο απ' τη σκόνη τζάμι
κατάλαβα πώς είχα χάσει τον προσανατολισμό
προς κάτι πού θα 'ταν αληθινή μυρωδιά
και καρπός χεριού με ωραίους σφυγμούς ζωής.
Έκανα μια στροφή γύρω απ' τον εαυτό μου
κι ενώ για το καράβι πήγαινα
βρέθηκα μπροστά σ ένα κλειστό μαγαζί.
Πίσω από 'να μαύρο απ' τη σκόνη τζάμι
στεκότανε μια τραγική ζακέτα: κανείς
δε θα ζήταγε ζεστασιά από δαύτη, ποτέ.
Είχε πέσει ο ήλιος
κι οι δρόμοι όλοι μαζί
ούρλιαζαν το αδιάβατο.
Έφυγα. Στις φούχτες μου ανάμεσα
σαν να κρατούσα ενός παγωμένου πουλιού
την τελευταία ανάσα
προστάτευα την τελευταία χειραψία.
δε θα ζήταγε ζεστασιά από δαύτη, ποτέ.
Είχε πέσει ο ήλιος
κι οι δρόμοι όλοι μαζί
ούρλιαζαν το αδιάβατο.
Έφυγα. Στις φούχτες μου ανάμεσα
σαν να κρατούσα ενός παγωμένου πουλιού
την τελευταία ανάσα
προστάτευα την τελευταία χειραψία.
Απόσπασμα: Λυπιού
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρούκ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες ελληνίδες ποιήτριες, με πλούσιο ποιητικό και μεταφραστικό έργο και με πολλές βραβεύσεις για την τόσο ιδιαίτερη και αναγνωρίσιμη ποιητική της γραφή. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και Ελβετία (Πανεπιστήμιο Γενεύης). Ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε στην "Καινούργια Εποχή" το 1956. Εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Λύκοι και σύννεφα το 1964. Άρθρα της και δοκίμια για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης είχαν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε ασχοληθεί και με τη λογοτεχνική μετάφραση. Είχε δώσει διαλέξεις και διαβάσει ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Dartmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.). Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch), το 1985 με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το 2000 με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών) και το 2014 με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο.
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο.
***
***
"ΣΧ: ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ", στην ξεχωριστή προσωπικότητα, Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ!
...Έγραψε αλήθειες που θα μείνουν στην Ποιητική Ιστορία της Ελλάδας, για να ομορφύνουν τα πραγματικά άσχημα που μας παρέσυραν...
ΑΘΑΝΑΤΗ και ΝΑΙ, μεγάλο το κενό που αφήνει πίσω της και γενικώς, στην Ιστορία της Λογοτεχνικής εποχής μας...
...Τουλάχιστον, δικαιώθηκε ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΙ! Αυτό είναι "κάτι" για μας, (τους άσχετους που την μάθαμε, έστω κι αργά), όχι για Εκείνη!
Εκείνη ήταν, ΕΚΕΙΝΗ!
Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)